Das Wachsfiguren Kabinett
-
zo 18 feb '2414:00 - 15:30Cinema Jean Van Eyck - Kraanrei 19
Voor de tentoonstelling Kwart voor Nacht werd met de technische medewerking van VTI Brugge een nieuwe cinemazaal gebouwd op de gelijkvloerse verdieping van Exportuimte Poortersloge. In Cinema Jean Van Eyck worden drie zondagmatinees georganiseerd.
> Gratis, maar reserveren is verplicht - de plaatsen zijn beperkt!
> Maximum 2 tickets per reservatie
> In samenwerking met Razor Reel en Pelliculot
> Ontdek hier het volledige programma
Na de film is er uiteraard nog tijd om ook de tentoonstelling te bezoeken waarin 12 kunstenaars vooral via zwart-wit fotografie een antwoord geven op huiskunstenaar Yves Gabriels die voor de gelegenheid in de rol van dokter Frankenstein kruipt.
Das Wachsfigurenkabinett
1924
Met live pianobegeleiding door Jozef Sercu
Alternatieve titel: Waxworks
Oorsprong: Duitsland
Alternatieve titel: Waxworks
Oorsprong: Duitsland
Geregisseerd door: Leo Birinsky en Paul Leni
Met onder meer: Emil Jannings en Conrad Veidt
De eigenaar van een wassenbeeldenmuseum wil dat zijn klanten een mooi verhaal horen over enkele van zijn beelden. Een schrijver neemt de opdracht aan en verzint drie verhalen waarbij een beeld, de dochter van de eigenaar en hijzelf figureren. Het eerste verhaal gaat over een bloeddorstige sultan, het tweede over Iwan de Verschrikkelijke en het derde verhaal over Jack the Ripper.
Deze film uit 1924, is niet allen zowat de grootvader van de moderne “Anthology Films” maar zorgde omwille van z’n concept ook meteen voor inspiratie bij tal van moderne films. Waxworks zoals de Engelse versie uiteindelijk heet, was uiteraard de bron van inspiratie voor de gelijknamige film uit 1988. Ook de Man who Laughs uit 1928 zou hier zijn mosterd gehaald hebben. En dan hebben we het nog niet over Sunset Boulevard uit 1950, waar deze waxworks ook wel meerdere keren valt als we het over inspiratiebronnen hebben.
Bij de acteurs herkennen we direct de naam Conrad Veidt, die in de jaren 40 nogal actief was in het film Noir genre en die de meesten nog gaan kennen van Cassablanca en als the Man Who Laughs en dus de figuratieve grootvader van The Joker (Batman) is.
Regisseur Paul Leni was ook de man achter The Man Who en the Cat and the Canary, die in 1973 een remake kreeg met Olivia Hussey (Black Christmas) in de hoofdrol. Radley Metzger was de regisseur van dienst.
Om nog eventjes terug te keren naar Waxworks. Het was oorspronkelijk de bedoeling om er nog een 4de segment aan toe te voegen. Niet alleen zou de film dan los over de 2 uren gaan, maar het geld was met 3 segmenten al ruimschoots opgebruikt. Het vierde luik kwam er dus nooit en sindsdien is het ook een beetje een standaard dat een Anthology uit 3 luiken bestaat.