HUISKUNSTENAARS
We bouwen cultuurseizoen 2023-2024 op rond twee huiskunstenaars.
Vanaf september verwelkomen we Club Magie en Yves Gabriels.
De huiskunstenaars duiken geregeld op in het seizoen en verleiden jullie nog meer tot unieke cultuurbelevingen.
CLUB MAGIE
We zijn een hedendaags collectief dat gefascineerd is door onze samenleving en gepassioneerd door muziek. Gestart als radioprogramma in Villa Bota in Brugge, groeiden we na verloop van tijd organisch uit tot een collectief dat verhalen brengt in diverse vormen.
Onze invloeden zijn vooral de veelzijdige achtergronden binnen ons team. Dat verruimt perspectieven. Via onze muziek, verfrissende podcasts en de organisatie van culturele activiteiten creëren we een bredere standaard waarmee meer mensen zich kunnen identificeren.
Brugge is de stad waarin de meesten van ons zijn opgegroeid en hebben gestudeerd. We willen hier een meerwaarde brengen, de gemeenschap versterken en voortbouwen op bestaande netwerken.
Op onze evenementen is iedereen welkom. We willen mensen samenbrengen, met de bedoeling te inspireren, ideeën uit te wisselen en zo samen aan een gemeenschappelijk verhaal te schrijven. Dat is voor ons Magie.
We hopen met ons initiatief nieuwe individuen en collectieven te stimuleren om hun verhaal uit te brengen. Want een veelzijdig publiek verdient een verhaal dat minstens even omvangrijk is.
YVES GABRIELS
Er zit schoonheid in vergankelijkheid en dood terwijl de angst ervoor regeert. Mijn universum is vaak chaotisch, barstend van beelden en ideeën die nooit luchtig zijn. De oorsprong daarvan ligt zonder twijfel bij het werk van Gerard David, ‘Het Oordeel van Cambyses’, waar ik als kind tegelijk afschuw als fascinatie in vond.
Ik haalde mijn diploma aan de kunstacademie in Brugge maar ben vooral autodidact, steeds op zoek naar nieuwe technieken en materialen. Later studeerde ik ook af als multimedia technicus.
Ik zoek houvast in digitale technieken, augmented reality, 3D- en tekensoftware. Die media passen perfect bij de ongrijpbaarheid van mijn onderwerpen. De iPad als canvas, de computer als bondgenoot, de binaire wereld in oneindig veel tinten gevat. Maar ook de digitale wereld kent zijn vergankelijkheid: sputterende software, verouderende hardware en finaal de vergetelheid, net zoals mijn eerste digita al werk op floppydisc, inmiddels vacuüm verpakt in een poging te bewaren .
Ik groeide op in de beenhouwerij van mijn ouders, tussen vlees, beenderen, koeienkoppen en bloedworst. Dood en vergankelijkheid zijn nooit veraf geweest. Het experiment staat altijd centraal in mijn werk in een poging om de ontsteltenis vast te leggen zodat ik die zou kunnen omarmen, vasthouden en betasten.
Wat me het meest aantrekt is de ongelooflijke vrijheid tijdens het creëren. Ik kan gewoon weer kind zijn.