Cultuurcentrum Brugge

Jacqueline Vanlandschoot

beeldend kunstenaar

°1949

 

Centrale kunstenaar SANT 2022

 

Uitgeleend werk
Diptiek II - 2023 - houten box

 

Ik werk binnen de restrictie van het vierkant

 

Kunst is mijn manier van zijn. Mijn beeldend werk is gebaseerd op verwondering en nieuwsgierigheid voor de vormbepalende krachten van de natuur. De diversiteit in de natuur kan je herleiden tot vijf basispatronen: de spiraal, de meander, vertakkingen en fractalen van 120 graden, explosie-implosie en symmetrie-asymmetrie. Ik werk met die basispatronen en constructies binnen de restrictie van het vierkant.

 

Deze keuze voor de vlakke vorm kwam er toen ik in de opleiding keramiek klei moest uitrollen. Het werd een vierkante tegel. Sindsdien onderzoek ik de vorm via zelf opgelegde beperkingen. De vier hoekpunten, het midden van het vlak en de vier middens van de zijden kan je lineair verbinden. Of je kan ze insnijden, vouwen, noem maar op. Er zijn eindeloos veel metamorfoses in 2D en 3D mogelijk. Niets blijft, niets vergaat, zoals Ovidius zei.

 

Mijn werk is minimalistisch; het essentiële en de eenvoud primeren. Toch zit er ook emotie in de creaties. De kiem leg ik op een moment van onbewuste gedachten, waarnemingen, handelingen. Het is in zekere zin ‘prutsen’ met zintuiglijke waarnemingen en gevoelens. Het resultaat is een vorm die een beschouwende beeldkracht heeft en de toeschouwer kan raken.

 

Ik droom ervan om een reeks gevouwen vierkanten tot een vierkant, driehoekig prisma in porselein uit te werken. Wie weet verover ik zo een plaatsje in een exporuimte in Venetië. 

 

Brugge

 

Het heerlijke aan Brugge is dat je alles te voet kan ontdekken. Ik ben telkens weer onder de indruk van de hallen boven in het Belfort en het Sint-Janshospitaal. En dan heb je nog de vele interieurs van prachtige kerken, het groen in het Astridpark en Hof Campers & Hof De Jonghe. Er is beeldende kunst te zien op tal van plaatsen, je kan livemuziek meepikken in de Stadsschouwburg of het Concertgebouw. De vaak gehoorde klaagzang dat er ‘in Brugge nooit iets gebeurt’, is gelukkig helemaal uitgezongen.