Hans Peter Janssens
zanger / acteur
°1962
website
www.hpj.be
prijzen
- Prix d'espoir, Concours International de Chant, Clermont Ferrand, Frankrijk, 1988
- Haec Olim prijs, Sint Lodewijkscollege Brugge, 2000
- Persoonlijkheid van het jaar cultuur, Gazet van Antwerpen, 2000
- Musicalprijs beste mannelijk hoofdrol, Dracula, Antwerpen, 2006
- Golden Exclusief, 2006
- Musicalprijs bijzondere verdienste, Antwerpen, 2008
- Musicalaward beste mannelijke hoofdrol, Sweeney Todd, Den Haag, 2023
Ik ben gevuld met klank
Vocale muziek is voor mij het instrument waarmee ik een uitgesproken intense beleving van energie ervaar. Ik voel mij letterlijk ‘gevuld’ met klank. Die energie wil ik graag op publiek overdragen, al gebeurt dat niet bewust. De persoonlijke beleving van een melodie tracht ik via mijn emoties door te geven aan wie ervoor openstaat.
Ik vertrek altijd vanuit de partituur. Daarin vind je alles om een personage overtuigend te kunnen vertolken. Het proces gaat gepaard met historisch-literaire opzoekingen. Zo kan ik personages volledig snappen en vormgeven. Uit die info haal ik ook de kracht om muziek verantwoord en betekenisvol te maken.
Waar ik het meeste trots op ben? De vele iconische rollen die ik al mocht neerzetten in binnen- en buitenland, tot in de Londense West End. Valjean en Javert in ‘Les Misérables’, het Spook in ‘The Phantom of the Opera’, Jekyll en Hyde, Sweeney Todd… ik koester ze met een gevoel van nostalgische warmte. Elke repetitieperiode is er een van experiment, van zoeken naar de relaties tussen personages onderling, van ideeën uitwisselen met collega’s, de regisseur of de componist. Om economische redenen wordt dat proces vandaag meer ingekort dan vroeger. Toch motiveert die tijdsdruk me ook om nog creatiever te presteren en tot een eindproduct te komen dat het publiek en de recensenten omhelzen.
Brugge
Brugge straalt een tastbare historische energie uit, waar ik intens van geniet. Elke oude baksteen, elke kassei ademt schoonheid en verhalen. Het liefste loop ik door verlaten straten, laat in de nacht, na een nostalgisch bezoek aan de Lokkedize: de bruine stamkroeg van mijn jeugd, waar filosofische en minder filosofische onderwerpen uitvoerig aan de toog werden bediscussieerd.
Als ‘hedendaagse primitief’ zou het fijn zijn om nog eens een mooie rol in Brugge te kunnen vertolken. En als het nieuwe stadion van Club Brugge er eindelijk komt, dan hoop ik nog fit genoeg te zijn om bij de opening ‘You’ll never walk alone’ te zingen!