Yves Gabriels

beeldend kunstenaar

°1969

Instagram
@yvesgabriels

website
www.yvesgabriels.com

Uitgeleend werk 

Omnia mors aequat – 2023 – mixed media, variabele afbeeldingen

Als kunstenaar kan ik gewoon kind zijn

Beeldende kunst is voor mij geen keuze. De Roemeense beeldhouwer Constantin Brâncuși zei ooit: “When we are no longer children, we are already dead.” Als kunstenaar kan ik gewoon kind zijn en blijven. 

Ik heb een grote drang om te creëren; de overvloed aan ideeën moet een uitweg vinden. De ongelooflijke vrijheid die ik daarbij ervaar, is fantastisch. Alles kan en mag. Ik moet alleen rekening houden met de regels en wetten van de materialen. 

Ik ben opgegroeid in een beenhouwerij, en dat bepaalt mijn werk in grote mate. Thema’s zoals het lichaam, de dood, vergankelijkheid, bloed, vlees en beenderen staan centraal in mijn werk. Mijn moeder schilderde en mijn ouders namen ons vaak mee naar musea. Tijdens mijn opleiding aan de kunstacademie in Brugge kon ik me helemaal ontplooien. Joel-Peter Witkin, Marlene Dumas, Joseph Beuys of David Hockney: ze inspireerden me allemaal. Daarnaast ontdek ik nog dagelijks nieuwe talenten via Instagram of sociale media. 

Meestal werk ik digitaal, maar ik creëer ook fysieke installaties waarin ik 3D-prints of keramiek combineer met andere materialen. De creaties ademen bevreemding, verwondering en een vleugje humor uit. Waar ik nog van droom? Mijn werk tot z’n recht laten komen in pakweg een ‘white box’. Of waarom niet: een plekje krijgen in een galerij, zoals die van Tim Van Laere, Sofie Van de Velde of de Verbeke Foundation.

Brugge

Het Oud Sint-Jan is voor mij een belangrijke plek. Als kind won ik ooit een tekenwedstrijd en ik kreeg een prent van die oude ziekenzalen, getekend door Johannes Beerblock. De afbeelding heeft jaren in mijn kamer gehangen. 

Later als student hingen we er over de middag vaak rond; het was toen een leegstaand gebouw. De desolate ziekenzalen trokken mij enorm aan, het leek wel één grote speeltuin. De eerste tentoonstelling die er plaatsvond, mocht ik als standenbouwer mee helpen opzetten. Daar ben ik nog steeds trots op.