Ontmoetingen, Rencontres, Encounters, Begegnungen

Een kunstwerk ontmoeten is steeds een bijzondere gebeurtenis. Je ontmoet iets dat je raakt, dat je soms van je stuk brengt. Het is niet altijd makkelijk te duiden waarover het gaat. Je weet alleen dat er in het werk iets aanwezig is dat met het meest intieme van jezelf te maken heeft. Het is met andere woorden een singuliere ervaring.
In deze ervaring speelt ook het toeval een rol. De ontmoeting heeft een onvoorspelbaar karakter. Het kan dat een aantal werken van een kunstenaar deze ontmoeting laten herhalen. Het toeval wordt dan een noodzaak. Jacques Lacan zou dit als volgt formuleren: het toeval is iets dat ophoudt zich niet te schrijven. Dit toeval kan in een noodzaak veranderen: iets dat niet ophoudt zich te schrijven. Dit maakt dat je als toeschouwer terugkeert naar welbepaalde kunstenaars, omdat hun werk iets laat herhalen bij jezelf als subject. 

Een ander aspect is wat men de ‘singulariteit’ noemt. Het singuliere staat tegenover het particuliere. Dit laatste is een verzamelnaam zoals: de impressionisten, de expressionisten, de School van … enzovoort. Het geeft de illusie of geruststelling iets van een tijdperk of van een groep kunstenaars te kunnen vatten. Het singuliere daarentegen is het meest eigene van een kunstenaar, datgene wat hem/haar onderscheidt van elke andere kunstenaar. Het product van deze kunstenaar, zijn werk draagt de stempel van dit singuliere. Met andere woorden, zoals in een psychoanalyse elke sessie een singuliere sessie is, kan het kunstwerkzelf ook telkens singulier zijn. En net dat speelt een rol in de ontmoeting met het werk. 

Deze logica is de kern van mijn werk in het Wit Huis-De Kade. Dit werk neemt na 35 jaar een einde. Vandaar deze tentoonstelling. Het is een dank aan alle kunstenaars en psychoanalytici die mij al die tijd in mijn werk geïnspireerd hebben. Het singuliere van elke kunstenaar, het singuliere van elke bewoner waarmee ik de kans heb gekregen om te werken. Deze logica heeft me weggehouden van het particuliere: de Art Brut of Outsider Art bewegingen. 
Het werk in het kunstatelier is in de eerste plaats een ontdekken en ondersteunen van het werk van een kunstenaar van het Wit Huis. 

Naast psychoanalyse heeft kunst me al die jaren geboeid en vooral de ontmoeting met kunstenaars en hun werk. Vandaar mijn keuze om kunstenaars uit te nodigen waarvan het singuliere van hun werk mij heeft verrukt, energie gegeven, mijn verlangen onstilbaar heeft gemaakt.

Ik zou graag aan de tentoonstelling de titel ‘Ontmoetingen’ geven, in de hoop dat kunstenaars van wie ik het werk als zeer singulier beschouw te kunnen tonen en de bezoekers te kunnen besmetten met een verrassende ontmoeting.

Kunstenaars die ik graag zou uitnodigen en hun werk tonen: Bart Audenaert, Karel Bogaerts, Michaël Borremans, Stephanie Cime, Berlinde De Bruyckere, Thierry De Cordier, Peter De Kock, Adelheid De Witte, Mieke De Baets, Martine De Meutter, Marlene Dumas, Jonathan Huxley, Sofie Muller, Sarah Strosse, Johan Tahon, Pol Van Compernolle, Alexander van Outryve, Delphine Van de Velde en Michel Van Hulle. Uiteraard ook de kunstenaars uit het Wit Huis – de Kade die me veel hebben geleerd.
Het Wit Huis – De Kade is een begeleidings- en verblijfplaats voor volwassenen met een visuele én mentale beperking. In de verschillende ateliers wordt geprobeerd dat singuliere aan te spreken om hen op hun manier los te laten komen van de particuliere stempel ‘meervoudig beperkte mensen’. De kunstenaars van het Wit Huis hebben al op vele plaatsen tentoongesteld: Glasgow Londen, Lissabon,… maar nog nooit in Brugge. Indien bovenstaande kunstenaars de uitdaging aannemen dan zou er pas echt sprake zijn van een ontmoeting!

De tentoonstelling is erop uit om een ontmoeting mogelijk te maken met andere kunstenaars waar ook bij hen dit heel singuliere werk voorop staat. Het is niet de idee om een op een ontmoetingen te organiseren maar wel vanuit het werk zelf een conversatie te laten ontstaan tussen het werk van de verschillende kunstenaars. Deze ontmoeting kan gaan om en verftoets, een beweging, vormen, het thema segregatie, de materie, de manier waarop ze hout of gips behandelen enz. Elke van de gekozen kunstenaars heeft daarmee te maken.