THIS IS NOT « an act of love & resistance »

Hoe het lichaam een andere plaats te geven

In THIS IS NOT “AN ACT OF LOVE AND RESISTANCE” zoeken negen performers naar de lucht die tussen hen in hangt. Daarbij worden ze aangestuurd door chef Aina Alegre, oprichtster van Studio Fictif.

Kan een ensemble samen ademhalen? Is de lucht die hen omringt van allen samen? Bevat de lucht kennis van de toekomst, ideeën over hoe ons lichaam er in de toekomst zal uitzien? Uiteindelijk is het inademen van lucht datgene dat ons leven geeft en behoudt. Misschien is het dan ook de drager van een tijdsverloop.

Dat zijn de vragen die aan de basis lagen voor THIS IS NOT “AN ACT OF LOVE AND RESISTANCE”, intussen het achtste project van danser, performer en choreografe Aina Alegre. En misschien ook, tot nu toe, het grootste.

Twee lichamen die op elkaar kunnen bouwen

Beginnen deed ze met ‘Délices’. Toen waren ze maar met twee. In dit duet benaderde Alegre het dansen met twee als een fysieke ervaring met één voortduwend doel. Het verlangen van twee lichamen om te fuseren. Twee dansers spelen een spel met elkaar, waarin ze zoeken hoe hun lichamen elkaar kunnen bevatten: slikken, vervlechten, penetreren.

Ze zoeken tot het uiterste hoe ze als duo hun lichamen aan elkaar kunnen geven. Het idee van fusie is voor Alegre niet per se een romantisch idee, maar vooral een utopisch doel. De dans en het spel die ze spelen heeft als doel de ruimte die de twee lichamen van elkaar scheidt te vullen en zo de figuren dichter bij elkaar te brengen. Het idee van ‘de ander’ wordt op die manier ter discussie gesteld: samen vormen deze twee dansers een nieuw lichaam. Het podium is een vrijplaats voor experiment dat het onderscheid tussen de twee lichamen wegvaagt. In het opzoeken van uitersten is ‘Délices’ een antwoord op een wereld van vervreemding.

Van twee naar meer

In 2017 maakt ze THE DAY OF THE BEAST, naar eigen zeggen een groepsportret. Een voorstelling waarvan ze de inspiratie vond op reis in Catalonië, waar tijdens menigeen volksfestival een heus castell wordt opgetrokken. Een castell is een menselijk bouwwerk of menselijke toren, voorzien voor processies of andere feestelijkheden. Net als het Vlaamse Ros Beiaard staat het garant voor waaghalzerij, maar ook voor mystiek en magie. 

Samen herinneren

In 2021 volgde STUDY 4, FANDANGO AND OTHER CADENCES, het eindpunt van een intensieve studie. Het idee van ‘hameren’ vormde hier de basis, samen met een onderzoek in Baskische volksdans. Ook hier staat het vormen van een gezamenlijk geheugen centraal. Ze vroeg aan bevriend danser Yannick Hugron om een verhaal te verzinnen met gaten in, die Alegre kon opvullen. Diep duikend in het fysieke geheugen van haar mededanser zou ze op zoek gaan naar een fantasiewereld. Daarnaast ging ze ook in het Baskenland op zoek naar mensen die de volksdansen nog steeds bedreven.

Alles samen stond Alegre op een bom vol herinnering en informatie die ze samen met Yannick Hugron op wilde roepen op het podium. De choreografie die ze zo creëerde was er één van samen herinneren, samen oproepen met als enige informatiedrager de eigen lichamen.

Naar samen uitzoeken

In THIS IS NOT “AN ACT OF LOVE AND RESISTANCE” brengt Alegre negen performers samen, waarvan vier muzikanten en vijf dansers, die samen werken rond de materie die hen verbindt. Lucht en adem. Hoewel ze hun lichamen anders gebruiken en inzetten, lijkt dat te zijn wat ze met elkaar gemeen hebben. En wat ze allemaal nodig hebben.

Geluid en beweging maken sporen in de lucht, al kunnen we die niet zien, en sturen zo onze fantasie aan die langzaam tekeningen maakt in het luchtledige. Ze hebben de kracht om architecturaal te werken ook al kunnen ze dat niet écht. 

Zo stuwt Alegre haar performers en haar publiek aan om het lichaam te herdefiniëren en te herplaatsen in deze wereld. Niet echt aanwezig, maar altijd zicht- en voelbaar, en in de mogelijkheid om te verbinden met anderen.

Tekst: Ans Van Gasse

De programmatekst en inleiding worden verzorgd door het team van De Zendelingen, een productiehuis voor multimediale content over podiumkunsten en een collectief van freelancers die werken rond omkadering.

CONCEPT & ARTISTIC DIRECTION:  Aina Alegre

WITH: Maria Astallé, Maria Cofan, Cosima Grand, Hanna Hedmann, Kotomi Nishiwaki, Maria Puertas, Gwendal Raymond, Julia Soler, Asha Thomas

LIGHTING DESIGN: Jan Fedinger

SOUND CREATION Josep Tutusaus

SOUND DESIGN: Vanessa Court

COSTUMES DESIGN: Andrea Otin

ARTISTIC & DRAMATURGICAL SUPPORT: Quim Bigas

CHOREOGRAPER ASSISTANT: Yannick Hugron & Aniol Busquets

STAGE MANAGER: Juliette Rudent-Gili

HEAD OF PRODUCTION: Claire Nollez

PRODUCTION MANAGER: Romain Courault

PRODUCTION ASSISTANT: Clémence Padou

PRODUCTION: STUDIO FICTIF

THANKS: Pere Jou & Elsa Dumontel

CO-PRODUCERS & PARTNERS: December Dance (Cultuurcentrum & Concertgebouw Brugge); Mercat de les Flors, Barcelona – associated artist 2022 & 2023; Grec Festival, Barcelona; La Rose des Vents, Scène nationale Lille Métropole Villeneuve d’Ascq, Le Manège, scène nationale de Maubeuge, La Place de la Danse CDCN Toulouse Occitanie, La Briqueterie CDCN du Val-de-Marne, Théâtre et cinéma de Choisy-le-Roi Scene conventionnée, Theater Freiburg & Transfabrik Fund – Franco-German Fund for the Performing Arts

WITH THE SUPPORT OF: Patronage Caisse des Dépôts, DRAC Île-de-France as part of the multiannual assistance 2022/2024, Département du Val de Marne, Région Île-de-France, Adami, an organisation for the collective management of performers' rights,: management of rights, financial aid for projects, defense of interests and career support, SACD stage music fund, CNDC Angers, Atelier de Paris CDCN

To be continued …

FIRST INTENTIONS

THIS IS NOT “AN ACT OF LOVE AND RESISTANCE” activates different imaginaries around the air. Air as a subject and as matter. Air as an element of interdependence and interpenetration of bodies. 

What is breathing together today? If the air were the bearer of omens, what imaginaries and representations of the future of bodies would result from it? 

Through this musical and choreographic piece for 9 performers, including 4 brass musicians and 5 dancers, we will dig a physical and sound material in order to materialize, give a consistency to the air, ether element, indispensable, which connects us. 

Here, the air is imagined as a container of memories and resonances, a space populated by entities, a canvas to create a choreographic mesh through a community that transforms and lets itself be transformed by its potentialities. 

The imperceptible traces that sound and movements leave in the air, become here matter to generate multiple imaginaries, polyrhythmias, resonances, common and singular trajectories. The sound takes on a physical and architectural dimension while the movement is voluminous and spectral. 

The music, hybridized between acoustic sounds borrowed from the world of brass bands and digital sounds borrowed from electronic music, will create an immersion in sensory fictions evoking archaic futures. 

With THIS IS NOT “AN ACT OF LOVE & RESISTANCE” I want to re-update this idea of community in the making that continues my work, imagine an ensemble, as we could call it in music, where bodies create invisible links between them and with their environment. 

Aina Alegre