De Vloed / De Vlucht

Brandingen

Clara van den Broek speelt eerst een vrouw en dan een man in twee monologen, geschreven door Paul Verrept. Het eerste deel heet De Vloed, het tweede deel De Vlucht. Samen vormen ze een tweeluik: Brandingen.

De Vloed speelt zich af aan zee. Een man en een vrouw hebben hun leven mooi ingericht: een prachtige omgeving, tijd voor elkaar en voor zichzelf. Maar op een ochtend liggen er aangespoelde lichamen op het strand, eerst enkele volwassenen, dan een kind. Terwijl hij er alles aan doet om zijn leven zo onverstoord mogelijk verder te kunnen leiden, raakt zij steeds verder aangetast.

In De Vlucht is de man aan het woord over wie we in het eerste deel zo veel hebben gehoord. We volgen nu zijn perspectief. Hij vertrekt uit een harmonieus, schijnbaar perfect leven. Wat hem drijft, is onduidelijk. Welke invloed had het drama dat zich afspeelde op het strand vlakbij hun huis?

Het tweeluik gaat over al dan niet mee-voelen met de ander, over hoe we ons gedragen als iets ons geluk bedreigt, over de impact van de wereld op ons privéleven. De teksten van Paul Verrept schetsen een ragfijn portret van een relatie die gehavend wordt door de actualiteit. Clara van den Broek onderzoekt de veelzijdige subtiliteit van haar métier als toneelspeler.

De Vloed werd gecreëerd in 2017 en toerde sindsdien in Vlaanderen en Avignon.
De Vlucht ging in première in november 2021.

Cultuurjournalist Wouter Hillaert in gesprek met Clara van den Broek en Paul Verrept (fragment)

Wouter: Zijn de teksten van De Vloed en De Vlucht meteen na elkaar of samen geschreven?

Paul: Je kan de beide werken apart lezen of zien. Ze zijn apart ontstaan. De voorstellingen van De Vloed waren al volop aan de gang toen ik besliste om ook De Vlucht te schrijven. Ik had het gevoel dat het verhaal niet helemaal verteld was. Ik heb het nu kunnen uitbreiden en een ander soort muziek 
naast die eerste muziek kunnen zetten. En ik heb ook het thema van de vluchteling anders kunnen kleuren doordat de vluchteling in dit deel iemand is die vernieuwing en zelfs redding brengt.

Clara: Maar het is geen verhaal over de vluchtelingen of de vluchtelingencrisis, maar over onze houding ten opzichte daarvan.

Paul: Het is het verhaal van een narcistische, comfortabele relatie. De vluchteling brengt een wereld binnen die deze personages hoegenaamd niet begrijpen.

Clara: En dat als symbool voor onszelf. Het gaat niet alleen over dat verliefde koppeltje. Dat is het ontmaskerende en het ongemakkelijke. Ook als speler moest ik me door dat ongemakkelijke heen worstelen. Je moet je ertoe lenen om dat te willen spelen: je eigen taboe. Ondanks onze prachtige intenties is dit óók wie wij zijn.

Wouter: De tekst is kraakhelder. Er staan niet veel woorden teveel in.

Paul: Ik streef helderheid na. Ik wil dat de zinnen snijden als een mes. Dat je ze traag zou kunnen zeggen en dat dat al spannend zou zijn om te volgen. Daar werk ik hard aan.

Clara: Pauls teksten bieden een interessante uitdaging voor het spel. Ze leveren geen spreektaal en zelfs geen echte theatertaal. Ik heb er een kluif aan om ze performatief te maken. Het is een plezier om met deze teksten te kunnen werken. Ik kan mijn ambacht daaraan scherpen.

Het volledige interview kunt u beluisteren als podcast via skagen.be

SKaGeN is een theatercollectief uit Antwerpen en is gevestigd in de gebouwen van De Studio. Het gezelschap toert door Vlaanderen en de wereld met een zeer rijk palet aan producties. Romans, films, documentaires en schrijfopdrachten vormen een aanleiding voor de creatie van zowel zaalvoorstellingen als locatieprojecten op grote stads- en seizoensfestivals. In haar zoektocht naar vernieuwende presentatievormen verricht het gezelschap ook baanbrekend werk voor de vernieuwing van het theater via technologisch experiment. Meer info op skagen.be.

Clara van den Broek
studeerde Romaanse Talen, Culturele Studies en filosofie aan de KULeuven, en studeerde in 2000 af aan de toneelopleiding Dora van der Groen (Koninklijk Conservatorium Antwerpen). In hetzelfde jaar richtte ze samen met haar klasgenoten het theatercollectief SKaGeN op. Sindsdien is ze creërend lid van het collectief en werkt ze af en toe als free-lance actrice. Ze speelde tot nogtoe in meer dan 40 producties. Daarnaast is Clara van den Broek opleidingshoofd van de opleiding Drama aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Van den Broek was in het verleden ook dansrecensent bij de krant De Morgen en redacteur bij het podiumkunstentijdschrift Etcetera. Ze levert werk als schrijfster (roman, theater en kortverhalen publicaties bij Uitgeverij De Geus) en publiciste (bij de krant De Morgen). Ze is moeder van twee kinderen.

Paul Verrept
is auteur, grafisch ontwerper en tekenaar. Hij schrijft proza- en theaterteksten. Paul Verrept won de Gouden Uil Prijs van de Jonge Lezer (2005) en de Provinciale Prijs voor Literatuur voor Het meisje, de jongen, de rivier (2004). Mist kreeg een White Raven Special Mention in München (2006). Kleine Pieter deed open (2011) won een Boekenwelp. Zijn boeken zijn in het Frans, Deens, Duits, Spaans, Catalaans, Koreaans, Japans, Grieks, Arabisch en Chinees vertaald. De tekst van De Vlucht is samen met De Vloed uitgegeven onder de titel Brandingen (2021) bij Koppernik, en Raz de Marée suivi de Marée Basse (2020) bij Actes Sud. Recente theaterteksten zijn De Vloed (SKaGeN), Twee Vrienden, Het verloren voorwerp (de Roovers, Villanella), Porselein, De koningin zonder land (Muziektheater Transparant) en Earth Diver (Transparant/Ruhrtriennale). Paul Verrept werkt vaak samen met andere kunstenaars.

Eric Engels
is scenograaf, muzikant en theatertechnicus. Hij werkt samen met verschillende theater- en muziekgezelschappen, waaronder SKaGeN, De Roovers, MarthaTentatief, Svinhunder, Kapitein Winokio, Bronks, Ballet Dommage. Hij is tevens vakhoofd podiumtechnieken en docent video op RITCS School of Arts. In zijn eigen werk focust hij op een samensmelting van muziek, beeld, scenografie en performance. Hij zoekt naar textuur en spanning in geluid. Een greep uit zijn recent theaterwerk: De Vloed (SKaGeN), Onvoltooid, Verleden Tijd, Oresteia, Blue Remembered Hills (DeRoovers), Ça Brule (De Roovers/De Vereniging van Enthousiasten voor het Reële en Universele). Verder is Eric Engels muzikant bij Kapitein Winokio en componeerde hij mee de muziek voor Hasta La Vista, een film van Geofrey Enthoven.

Credits

spel Clara van den Broek en Feliz Meuleman
tekst Paul Verrept
Franse vertaling door Monique Nagielkopf (De Vloed) en Emmanuèle Sandron (De Vlucht)
kostuum Barbara De Laere en Anaïs Wagner
licht- en geluidsontwerp, scenografie en video Eric Engels
stage techniek & wolken Remco Wuyts
uitvoering techniek Eric Engels, Jeroen Wuyts en Pieter Kint
choreografisch advies Randi De Vlieghe
danscoach Sophie Monheim
productieleiding Tineke De Meyer en Dominika Kruszewska
zakelijke leiding & coördinatie Korneel Hamers
productie SKaGeN ism De Studio
met de steun van de Vlaamse Gemeenschap en Literatuur Vlaanderen – Perpodium & Taxshelter Vlaanderen