De Kleine Prins

Antoine de Saint-Exupéry schreef het verhaal toen hij in een hotel in New York verbleef, een jaar voor zijn dood. Het heeft er alle schijn van dat hij toen flink aan de grond zat en dat klinkt door, zeker naar het einde van het boek toe. De toon wordt gaandeweg even poëtisch als diepzinnig. Piet Arfeuille wil samen met ons de boeiende zoektocht ondernemen naar de actualiteit en diepere waarheid van dit universele verhaal. Voor het eerst sinds lang komt De Kleine Prins nog eens terug naar het theater, en wel ineens met twee versies.

In de jeugd- en familievoorstelling (10-14 jarigen en hun ouders) stellen de acteurs vragen aan zichzelf maar ook aan de jonge toeschouwers: ‘Hebben jullie je ooit al afgevraagd waarom jullie papa en mama jullie eigenlijk op de wereld gezet hebben?’ Voor al wie het kind nog in zich draagt en vaak nog letterlijk zinnen kan citeren uit het boekje dat we allemaal op de schoolbanken onder ogen kregen, speelt Malpertuis ook een voorstelling voor volwassenen. Hierin tasten de acteurs hun eigen ambities af: wel of niet kinderen op de wereld zetten, zijn er nieuwe mogelijkheden buiten het traditionele gezinsverhaal, bedank ik toch liever voor de verantwoordelijkheid?

De voorstelling baadt in een sprookjesachtige, haast Disney-scenografie… wie laat zich immers niet graag onderdompelen in een wereld van licht en kleur? Dat is toch van alle tijden, en alle leeftijden?